Enige tijd geleden was ik een ochtend lang fotomodel. Nooit, nee echt nooit in mijn leven heb ik de ambitie gehad om fotomodel te worden. Voor het project ‘Silence’ van fotografe Hiske van Keulen maakte ik graag een uitzondering. Ze legde mensen die de kwetsbaarheid van het leven kennen vast op de gevoelige plaat, toont met haar beelden hun kwetsbare kant.
Een prachtige plek in de natuur net buiten Ootmarsum vormde het decor voor de fotoshoot. Een van de foto’s heeft inmiddels een prachtig plekje gehad aan een van de muren van het eeuwenoude pand waarin de expositie plaatsvond.
De hele ochtend werkten we samen in de natuur. Zij met een camera in de hand, ik veelal op de yogamat. Het is absoluut geen straf op een mooie nazomerdag. Puur natuur werd ik wel een paar honderd keer op de foto gezet, vertrouwend op beelden die de essentie raken. Die foto’s waren er volop. Allemaal foto’s waarin ik als model nou niet per se aan het zogenaamde ideale schoonheidsideaal voldoe. De foto bij deze post is er een van.
Het ‘perfecte’ plaatje dat voldoet aan een ‘norm’ bestaat niet in mijn ogen. Want wat is nou perfect? Dat is nou juist ook waarom ik zo graag wilde meewerken aan deze expositie. Het gaat om de gevoelsbeleving, het beeld dat raakt, de stille sfeer die erbij hoort; ‘Helemaal mezelf kunnen zijn, zoals ik ben’, geen opsmuk, dikke lagen make-up of een strak gestyled kapsel, helemaal niks wat de realiteit verbergt.
De verbinding die ik voel met mezelf is op deze ochtend groot. In de beoefening van yoga is dat ook de essentie; jezelf ervaren zoals je bent, geen perfecte houding in een perfecte outfit, niet willen voldoen aan een perfect plaatje waarop alle details moeten kloppen, maar wel echt in aandacht contact maken met je lijf, stil worden zonder oordeel en met je hele zijn.
Dat is wat ik mensen met het beoefenen van yoga wil laten ervaren,
… hen meenemen in het moment en het voelen van het echte contact met zichzelf.
Deze bijzondere fotoshoot was voor mij weer een stap ‘Way out of my comfort zone’. Wat ben ik blij dat ik hem gezet heb. Het was weer een stap van grote waarde.