Het is kerstvakantie 2019. Een aantal weken ervoor had ik in de bouwmarkt uit een assortiment van 30.000 verschillende kleuren de kleur bloesemwit gekozen. Best tijdrovend om een keuze te maken uit zo’n groot assortiment, dat zul je begrijpen. Hoezo de keuze is reuze? Dat het een wit-teint zou worden stond gelukkig vast. Krasvaste lak, want de trap gaat worden geschilderd. Die moet tegen een stootje kunnen.
Het huis krijgt een opfrisbeurt en dan is bloesemwit erg passend fris, zo tegen het vroege voorjaar. Een vleugje natuur op de trap. Ontvetten, schuren, stofvrij maken ..ik volg braaf de instructies die ik op Youtube vind.
Dan is de dag aangebroken …ik ga na heel wat jaartjes de trap weer schilderen. Radio aan en gaan. Eigenlijk ben ik de laatste jaren steeds meer op stilte gesteld geraakt en luister ik niet heel vaak lang op een dag naar de radio. In de kerstvakantie volgde ik de Top 2000 wel. Ik heb zelfs gestemd. Ik kan altijd wat melancholisch worden in die week na kerst.
Inmiddels, op de schilderdag, is het begin januari 2020 en Radio 2 staat aan. Ik ben nog geen uur onderweg en er komen 3 platen voorbij waarop ik heb gestemd. Of het toeval is weet ik niet, maar het stemt me erg blij. Ik wil ze graag met je delen;
De eerste is van Skik …’Op fietse’. Zodra ik de mondharmonica hoor waan ik me op de fiets in het Drentse land. Voor mij klinkt er nostalgie door in dit nummer. Vlak na kerst waren wij het Drentse Bargerveen en waanden ons in een klein paradijs. Voor wie de stilte zoekt…een bezoekje waard. De grootste schaapskooi van Nederland is er gevestigd, maar de 1000 schapen waren op pad met de herder Dat scheelde wellicht een paar decibellen aan omgevingsgeluid. Het was er op een paar vuurwerkknallen na, erg stil.
Het tweede nummer dat ik hoorde was “Let it be’ van de Beatles. Ook hier heb ik een stem op uitgebracht. Dit nummer heeft mij de afgelopen jaren vooral troost gebracht. Op de momenten waarop ik het heel moeilijk had gebruikte ik de tekst ‘Let it be’ als een soort van mantra. ‘Laat het maar zijn’ ….’Het is wat het is’ is een zin die in onze moedertaal de lading ook aardig dekt. Het past eigenlijk heel erg binnen yoga…accepteren wat zich aandient, niets willen of moeten veranderen.
Het derde nummer was een nummer van de eerste CD van Ilse de Lange. Ik heb deze CD zo’n twintig jaar geleden werkelijk grijs gedraaid. ‘World of hurt’ is het nummer dat gedraaid werd. Een fenomenale tekst over liefde en de pijn.
De focus een dag lang alleen maar op de kwast, het hout en de muziek. Vertragen pur sang. Hoe simpel kan het leven zijn. Inmiddels is de trap fris bloesemwit geschilderd en ik ben er trots op en blij mee. Gisteren heeft hij een tweede laagje gekregen en kan hij er weer wat jaartjes tegenaan.
Volgende projectje is een wand in de slaapkamer. Deze is inmiddels verblijd met een rustgevende groene kleur. Gisteren de eerste laag erop ….vanochtend vroeg opgestaan en al luisterend naar de klassieke klanken en natuurverhalen van het radioprogramma ‘Vroege Vogels’ de muur afgemaakt.
Ook het toilet krijgt binnen een likje verf, ook in een mooie natuurtint. Ik verheug me op een middagje sauzen en je raadt het al, met de radio aan.